ถึงเวลาออกเดินทางหลังจากเสร็จเสร็จภารกิจแม่บ้าน เรามุ่งหน้าไปสู่ชายแดนไทย-กัมพูชา อ.บ่อไร่ ไม่รู้ว่าชื่อนี้จะคุ้นหูนักท่องเที่ยวบ้างหรือเปล่า แต่อย่างไรก็ขอแนะนำเลยละกัน ...ตม.บ้านมะม่วง...ดินแดนห่างไกลที่น้อยนักจะมีคนไป ปกติเราเองก็จะแอบเลยๆ ไปทางนั้นตอนที่ต้องลงไปทำงานในพื้นที่ ต.นนทรีย์ อ.บ่อไร่ แต่ครั้งนี้ตั้งใจไปสูดอากาศเอาจริงๆจังๆ ไปหาที่นั่งเล่นให้สบายใจ หลังจากที่ผ่านเรื่องโลกแตกครั้งแล้วครั้งเล่า (จะดราม่าทำไม T^T!!)
ไม่พูดพร่ำทำเพลงละ ทริปนี้ไม่มีอะไรอธิบายมากมาย เพราะเป็นสถานที่ที่ดูไม่มีอะไร แต่ความประทับใจไม่ได้อยู่แค่ที่จุดหมายปลายทาง เพราะแค่วิว 2 ข้างทาง ก็ช่วยให้สบายใจได้เยอะแล้ว ยิ่งไปถึงจุดนัดพบของเราก็เชิญทุกท่านสูดอากาศให้เต็มปอดได้เลยค่ะ
ที่ ตม.บ้านมะม่วง จะมีศาลาและเก้าอี้สำหรับนั่งพักผ่อนอยู่ 2-3 จุด เนื่องจากเป็นสถานที่ราชการจึงไม่มีอะไรอึกทึกมาก มีร้านอาหารเล็กๆ ริมน้ำอยู่ 1 ร้าน นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรอีก เรามีหน้าที่มาเก็บเกี่ยวความงามและอากาศดีๆเท่านั้นค่ะ
จบทริปสั้นๆ นี้อีกแล้วค่ะ ตอนกลับเจอฝนฟ้าคะนองเต็มๆ เปียกโชกกันทั้งตัว หนาวตลอดทางเลยค่ะ
ข้อคิดของการเดินทาง :: โตแล้วนะหญิงกาญ ไม่ใช่เด็กน้อยจะมาแว๊นมอไซค์ตากฝน ToT
หมายเหตุ :: รูปที่ใช้มาจากการผสมผสานระหว่างไปตอนทำงานกับไปในวันหยุดพักผ่อนของตัวเอง
เจอกันใหม่ทริปหน้าค่ะ
